Walaszko - hurtownia BHP
Aktualizacja:

Normy i oznaczenia rękawic roboczych i ochronnych

Jaka jest różnica między rękawicami roboczymi a ochronnymi?
Normy i oznaczenia rękawic roboczych i ochronnych

Kategorie rękawic ochronnych

 

Wymagania zasadnicze dla środków ochrony indywidualnej określa dyrektywa 89/686/EWG ze zmianami wprowadzonymi przez dyrektywy 93/68/EWG, 95/93/EWG, 96/58/EWG i rozporządzenia nr 1882/2003, 1025/2012.

Od 21 kwietnia 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/425 z dnia 9 marca 2016 r. w sprawie środków ochrony indywidualnej które uchyla dyrektywę Rady 89/686/EWG.

Rozporządzenie 2016/425 w sprawie środków ochrony indywidualnej dzieli SOI na 3 kategorie. Przyporządkowanie produktu do odpowiedniej kategorii jest kluczowe w późniejszym doborze modułów (systemów) oceny zgodności. Rozporządzenie 2016/425 klasyfikuje:

Kategoria I  - rekawice robocze stosowane wyłącznie w przypadku minimalnego ryzyka. Proste modele rękawic, chroniące przed ryzykiem niskiego stopnia - użytkowanie tej kategorii rękawic poprawia głównie komfort pracy. Stosowanie tego typu rękawic nie jest uzależnione od wyników badań w specjalnych jednostkach badawczych w związku z czym testami i wydawaniem certyfikatów mogą zajmować się sami producenci w własnym zakresie. Rękawice z tej kategorii chronią przed powierzchownym uszkodzeniem naskórka, temperaturą nieprzekraczającą 50°C oraz przed środkami chemicznymi o delikatnym działaniu (np. środkami czyszczącymi) lub dłuższym kontakcie z wodą. Do tej grupy należy większość zwykłych rękawic roboczych, rękawice do prac gospodarczych, domowych, w ogrodzie, sprzątania  itp. Rękawic z kategorii I nie zaleca się stosować w środowisku przemysłowym. Rękawice należące do kategorii I muszą spełniać wymagania normy EN420.

Rękawice robocze

Kategoria II - rękawice ochronne stosowane w przypadku średniego ryzyka. Do tej kategorii zaliczane są rękawice używane w sytuacjach o stopniu ryzyka nie klasyfikowanym jako niskie ani bardzo wysokie. Są to głównie rękawice najczęściej rozpowszechnione w różnorakich gałęziach przemysłu i stosowane w większości prac przemysłowych:

  • chroniące przed uszkodzeniami mechanicznymi (rękawice do ogólnego użytku, wymagające dobrej odporności na przecięcia, przebicia i tarcie) - (PN-EN 388)
  • chroniące przed chemikaliami
  • rękawice chroniące przed zimnem i ciepłem (do 100°C).

Do rękawic ochronnych kategorii II zaliczamy min rękawice antywibracyjne, rękawice dziane powlekane, rękawice skórzane i wzmacniane skórą, jak też rękawice ocieplane. Rękawice te muszą być poddane niezależnym testom i zatwierdzone przez Jednostkę Notyfikowaną. Tylko zatwierdzone jednostki mogą wydawać znak CE, bez którego rękawice nie mogą być sprzedawane.

Dla kategorii II wyniki testów wraz z odpowiednim piktogramem muszą być widoczne;

  • na rękawicy,
  • w instrukcji obsługi,
  • na opakowaniu.

Dopiero po spełnieniu tych warunków można mieć pewność, że rękawica odpowiada wymogom kategorii II lub wyższej.

Rękawice ochronne

Kategoria III - rękawice ochronne chroniące przed poważnymi urazami i zagrożeniami dla życia. Rękawice należące do tej kategorii sprzętu ochrony osobistej używane są wówczas, gdy istnieje ryzyko wystąpienia poważnego i/lub trwałego uszkodzenia dłoni i ręki lub nieodwracalne szkody na zdrowiu i zagrożenie życia, np. w pracach 

  • z przenośną pilarką łańcuchową,
  • przy wysokim napięciu,
  • z substancjami chemicznymi wysoce agresywnymi,
  • z szkodliwymi czynnikami biologicznymi,
  • z promieniowaniem jonizującym
  • w środowisku o wysokiej temperaturze, którego skutki są porównywalne do działania powietrza o temperaturze wynoszącej co najmniej 100 °C
  •  środowiskiem o niskiej temperaturze, którego skutki są porównywalne do działania powietrza o temperaturze wynoszącej – 50 °C lub niższej,

Rękawice tego typu muszą być testowane i zatwierdzone przez Jednostkę Notyfikowaną. Dodatkowo system zapewnienia jakości, używany przez producenta w celu zagwarantowania jednorodności produkcji, musi być sprawdzany niezależnie. Organ przeprowadzający tę ocenę jest określony przez numer znajdujący się obok znaku CE.

Rękawice ochronne specjalistyczne kategorii III

Podział rękawic ochronnych

Uwzględniając rodzaj zagrożenia, rękawice ochronne można podzielić na:

  • rękawice chroniące przed zagrożeniami mechanicznymi
    • ​rękawice antyprzecięciowe metalowe i kevlarowe
  • rękawice chroniące przed zagrożeniami chemicznymi i biologicznymi
  • rękawice chroniące przed wysoką temperaturą
    • rękawice spawalnicze
  • rękawice chroniące przed niską temperaturą
    • rękawice kriogeniczne
  • ​​rękawice chroniące przed elektrycznością
    • rękawice elektroizolacyjne
    • rękawice antystatyczne (ESD)
  • rękawice przeznaczone do stosowania w atmosferze zagrożonej wybuchem
  • rękawice antywibracyjne.

Normy rękawic roboczych i ochronnych

Tabela norm i oznakowania rękawic ochronnych

Tabela norm - Rękawice robocze i ochronne
Nr Normy Oznaczenie Informacja
PN-EN ISO 21420  

Rękawice ochronne - wymagania ogólne

Norma określa podstawowe wymagania w odniesieniu do rękawic ochronnych w zakresie:
  • Piktogramy - znak firmowy producenta i oznaczenie wyrobu. Każda rękawica powinna być oznaczona:
    • Nazwą producenta.
    • Nazwą rękawicy,
    • Rozmiarem.
    • Znakiem CE.
    • Rękawice należące do Kategorii II i III muszą być dodatkowo oznaczone:
      • Piktogramem oznaczającym typ ryzyka, na które testowano rękawicę.
      • Poziomem jakości i nazwą odpowiedniej normy EN, np. 388, obok piktogramu.
      • Czterocyfrowym kodem umieszczonym za znakiem CE (dotyczy wyłącznie rękawic ochronnych z kategorii III — Wysokiego ryzyka). 
  • przestrzeganie ustalonych rozmiarów (patrz tabela doboru rozmiarów
  • Konstrukcja rękawicy i właściwości materiału z którego zostala wykonna
    • nieszkodliwość (np. ph materiałów, które musi być jak najbardziej neutralne)
    • Wygoda użytkowania : rękawica musi dostarczać możliwie jak największą wygodę użytkowania (ruchliwośc palców) w zależności od sposobu użytkowania do którego została przeznaczona  a jednocześnie odpowiednią ochronę
    • Rękawice muszą być wykonane tak, aby zapewniały wyznaczoną ochronę.
    • Szwy i krawędzie nie mogą być przyczyną urazów.
    • Rękawice muszą być łatwe do zakładania i zdejmowania.
    • Materiał nie może być przyczyną urazów.
    • pH rękawic musi być w zakresie od 3,5 do 9,5.
    • W rękawicach skórzanych zawartość chromu (VI) nie może przekraczać 3 mg/kg.
    • Producent musi oświadczyć, że rękawice nie zawierają substancji powodujących alergię.
    • Jakość ochrony rękawic nie może ulegać zmianie, jeżeli przestrzegane są instrukcje dotyczące prania.
  • Pakowanie, składowanie,
  • Instrukcja użytkowania rękawic roboczych powinna być łatwo dostępna w miejscu pracy, a jej treść zawierać:
    • Nazwę i adres producenta lub przedstawiciela.
    • Nazwę i rozmiar rękawic.
    • Odniesienie do norm EN określających przeprowadzone testy.
    • Objaśnienie piktogramów i oznaczeń.
    • Informacje o substancjach w rękawicach, które mogą powodować alergię.
    • Instrukcje dotyczące dbania o rękawice i przechowywania.
    • Wskazówki dotyczące usuwania zużytych rękawic.
    • Instrukcje dotyczące ograniczeń w użytkowaniu.
    • Ostrzeżenia dotyczące jakiegokolwiek ryzyka mechanicznego lub termicznego i/lub substancji chemicznych zagrażających zdrowiu.
    • Informacje o testowanych chemikaliach i zakresie testów (dotyczy rękawic chroniących przed substancjami chemicznymi). Obejmują substancje chemiczne tworzące podstawę certyfikatu; informacje o innych substancjach są dostępne osobno.
Rozmiary Wymiar dłoni w mm
Obwód dłoni w mm Długość dłoni w mm Minimalna długość rękawicy w mm
6 XS ExSmall 152 160 220
6,5-7 S Small 178 171 230
7,5-8 M Medium 203 182 240
8,5-9 L Large 229 193 250
9,5-10 XL ExLarge 254 204 260
10,5-11 XXL 2ExLarge 279 215 270
11,5-12 XXXL 3ExLarge 304 226 280
Obwód mierzony w najszerszym miejscu dłoni
Długość mierzona od czubka palca środkowego do nadgarstka

 

Norma może być również stosowana w odniesieniu do ochraniaczy ramion i rękawic trwale połączonych z obudowami bezpieczeństwa. Niniejsza norma europejska nie dotyczy właściwości ochronnych rękawic i dlatego nie powinna być stosowana jako osobna norma lecz tylko łącznie z odpowiednimi przedmiotowymi normami europejskimi.

PN-EN 388  

Rękawice ochronne chroniące przed zagrożeniami mechanicznymi.

Rękawice ochronne spełniające wymagania normy EN388 należą do kategorii II ryzyka i zapewniają ochronę przed co najmniej jednym z następujących zagrożeń: ścieranie, przecięcie, rozdarcie i przekłucie. Rękawice spełniające wymagania tej normy powinny być bezwzględnie stosowane w przypadku ryzyka uszkodzeń mechanicznych, których skutki są poważniejsze niż powierzchniowe.
Test Poziom:
1 2 3 4 5
Odporność na ścieranie a) 100 500 2.000 8.000
Odporność na rozcinanie b) 1,2 2,5 5 10 20
Odporność na rwanie c) 10 25 50 75
Odporność na przekłuwanie d) 20 60 100 150

Parametr Poziom
A
Poziom
B
Poziom
C
Poziom
D
Poziom
E
Poziom
F
Odporność na przecięcie wg ISO 13977 [N]  2  5  10 15 22 30

Parametr Poziom
P
Odporność na uderzenie wg EN 13594:2015 TAK

  • a) Liczba rund w szlifierce.
  • b) Odporność na wirujące ostrze noża.
  • c) Próbkę rwie się w przeciwnym kierunku.
  • d) Próbkę kłuje się ostrym szydłem.

Prawidłowo oznakowane rękawice ochronne wg normy EN 388 muszą posiadać poniższe oznaczenia:

  • znak CE
  • oznaczenie producenta
  • numer lub nazwę handlową rękawicy
  • rozmiar rękawicy
  • piktogram z podanymi poziomami ochrony i numerem normy.

Przy doborze rękawic ochronnych do ochrony przed zagrożeniami mechanicznymi należy przeprowadzić analizę zagrożeń i uwzględnić przede wszystkim następujące czynniki:

  • stopień narażenia rąk pracowników na działanie czynnika szkodliwego (ciężkość urazów),
  • rodzaj wykonywanej pracy (np.: prace proste, prace wymagające lub nie wymagające precyzji i dobrego chwytu) - oprócz własności ochronnych należy wziąć pod uwagę komfort użytkowania, czucie palców i chwytność,
  • rodzaj zagrożeń występujących na stanowisku pracy (przecięcie, przekłucie lub otarcie naskórka),
  • intensywność danego czynnika szkodliwego (np.: rodzaju obsługiwanego narzędzia).

Rodzaj rękawicy dobieramy tak aby jej poziom ochrony w zakresie danego czynnika (ścieranie, przecięcie, przekłucie) odpowiadał rodzajowi zagrożenia i jego intensywności.

Rękawice, które spełniają wymagania normy są wykonywane najczęściej ze skór i tkanin (tzw. rękawice drelichowe wzmacniane skórą), tkanin powlekanych tworzywem sztucznym lub kauczukiem. Do tej grupy rękawic należą również rękawice dziane z różnego rodzaju przędz np.: bawełnianych, poliestrowych, stylonowych, poliamidowych, aramidowych (np. Kevlar®, Twaron®), rdzeniowych, polietylenowych, w tym Dyneema®, Spectra®, z włókien szklanych, jak również z przędz mieszanych wytworzonych z udziałem ww. surowców.

Rękawice o wysokim parametrze (od 3 do 5) odporności na przecięcie określane są jako rękawice antyprzecięciowe. Najczęściej rękawice atyprzecięciowe zgodne z normą EN 388 stosowane są przez pracowników mających styczność z elementami o ostrych krawędziach czyli przy pracy z blachami stalowymi, szkłem, papierem, tworzywami sztucznymi.

PN-EN 1082-1
PN-EN 1082-2
PN-EN 1082-3
 

Rękawice ochronne chroniące przed przecięciami i ukłuciami nożami ręcznymi

  • Część 1. Rękawice oraz ochrony ramion z plecionki pierścieni metalowych. Rękawice zapewniaja największą ochronę przed ciężkimi urazami mechanicznymi, które mogą wystąpić w wyniku kontaktu z ostrymi nożami. Rękawice z plecionki pierścieni metalowych to rękawice pięciopalcowe, przeznaczone do stosowania na jedną rękę, tj. na tę, która nie trzyma noża podczas wykonywania czynności zawodowych.
  • Część 2: Rękawice i ochrony ramion wykonane z materiałów innych niż plecionka pierścieni. Wymagania dotyczące projektowania, odporności na przecięcie, odporności na przekłucie i właściwości ergonomicznych odpornych na przecięcie rękawic, ochron ramion i rękawów ochronnych, wykonanych z materiałów innych niż plecionka pierścieni, sztywne metale i tworzywa sztuczne oraz zapewniających mniejszą ochronę przed przecięciem i ukłuciem niż wyroby wymienione w pierwszej części tej normy. Dotyczą one ochron przeznaczonych tylko do pracy, w której nóż jest zakończony ostro lub jest używany tylko do cięcia w miejscach odległych od ręki i ramienia
  • Część 3: Badanie przecięcia tkanin, skór i innych materiałów przy uderzeniu nożem. Określono wymagania dotyczące badania odporności na przecięcie, w wyniku uderzenia, tkanin, skór i innych materiałów
PN-EN ISO 11393-4  

Rękawice ochronne chroniące przed przecięciem piłą łańcuchową

Norma należy do norm dotyczących środków ochrony indywidualnej, przeznaczonych do ochrony przed zagrożeniami występującymi w trakcie użytkowania ręcznych pilarek łańcuchowych. Rękawice, które mają na celu ochronę przed przecięciem pilarką łańcuchową są w przeważającej części wykonane z układu materiałów zawierających skóry, tkaniny oraz materiały powlekane. Najistotniejszym elementem konstrukcyjnym jest wkład stosowany w części grzbietowej pod materiałem zewnętrznym, zapewniający ochronę przed przecięciem. Wkład ten wykonywany jest z układu materiałów o wysokiej odporności na przecięcia. Zabezpieczenie przed przecięciem realizowane jest poprzez:
  • Spowodowanie ślizgania się łańcucha po materiale i w ten sposób niedopuszczenie do przecięcia tego materiału,
  • Wciąganie włókien w koło napędowe przez ogniwa tnące łańcucha i blokowanie w ten sposób ruchu łańcucha,
  • Hamowanie łańcucha na skutek absorbowania przez włókna energii ruchu obrotowego, co skutkuje zmniejszeniem prędkości łańcucha.
UWAGA: Żadne środki ochrony nie mogą zapewnić 100% ochrony przed przecięciem spowodowanym przez ręczną pilarkę łańcuchową. Niemniej jednak doświadczenia wykazały, że można wyprodukować środki ochrony, które zapewniają
pewien stopień ochrony.
A klasa odporności na przecięcie przy prędkości łańcucha (0-3).
Klasa odporności Prędkość łańcucha
  • 0 16m/s
  • 1 20m/s
  • 2 24m/s
  • 3 28m/s
Piktogram powinien być naniesiony tylko na tę rękawicę w parze, która zapewnia właściwości ochronne przed przecięciem piłą łańcuchową. Przy znaku graficznym powinna być umieszczona cyfra oznaczająca klasę ochrony, czyli klasę prędkości łańcucha, przy której wykazano odporność rękawic na przecięcie.
PN-EN 14328  

Rękawice ochronne chroniące przed przecięciem nożami z napędem

Metody badań i wymagania dotyczące projektowania, odporności na przecięcie, właściwości ergonomicznych, nieszkodliwości, wykończenia, konstrukcji materiałów, znakowania i instrukcji użytkowania, dla rękawic i ochron ramion zabezpieczających przed nożami z napędem.

PN-EN 511  

Rękawice ochronne chroniące przed zimnem

Norma informuje o zachowaniu rękawicy ochronnej pod działaniem niskiej temperatury (do -50°C ) poprzez podanie trzech parametrów:
  • Odporność na zimno konwekcyjne - odporność na straty ciepła na drodze konwekcji (wyrażana za pomocą izolacyjności cieplnej, w m2K/W). Poziom jakości od 0 do 4.
  • Odporność na zimno stykowe - odporność na straty ciepła podczas kontaktu z zimnym przedmiotem (wyrażana za pomocą oporu cieplnego, w m2K/W). Poziom jakości od 0 do 4.
  • Przenikalność wody - wymaganie dotyczące odporności na przenikanie wody (0 - woda przenika po 30 min kontaktu lub 1 - przenikanie nie występuje)
PN-EN 407  

Rękawice ochronne chroniące przed zagrożeniami termicznymi (gorąco i/lub ogień)

W dokumencie określono wymagania, metody badania, oznakowanie oraz informacje dotyczące rękawic ochronnych oraz innych środków ochrony rąk przed zagrożeniami termicznymi przeznaczonymi do użytku zawodowego, konsumenckiego, domowego. Niniejszy dokument ma również zastosowanie do środków ochrony ramion. Dotyczy wszystkich rękawic i innych środków ochrony rąk, chroniących ręce lub część ręki przed gorącem i/lub ogniem w jednej lub kilku następujących postaciach: płomienia, ciepła kontaktowego, ciepła konwekcyjnego, promieniowania cieplnego, drobnych rozprysków lub dużych ilości stopionego metalu. Niniejszy dokument ma zastosowanie tylko w powiązaniu z EN ISO 21420. Niniejszy dokument nie ma zastosowania do rękawic dla strażaków, ani do rękawic spawalniczych, w odniesieniu do tych rękawic istnieją odrębne normy.

Kod literowy Opis Wartości
a niepalność ( mozliwość zapalenia) - parametr ten informuje o czasie, w jakim materiał nadal się pali lub żarzy po usunięciu płomienia z badanego przedmiotu. Szwy rękawicy ochronnej nie mogą ulec zluzowaniu po czasie płonięcia wynoszącym 15 sekund. 0-4
b odporność na ciepło (ciepło kontaktowe) - Pod tym pojęciem należy rozumieć czas (w sekundach) do wystąpienia progu bólu przy określonej temperaturze kontaktu (100, 250, 350 i 500°C), przy czym przyrost temperatury nie może być większy niż 10°C w ciągu 15 sekund.

Poziom

Temperatura kontaktu

Czas do wystąpienia progu bólu w sekundach

1

100°C

≥15

2

250°C

≥15

3

350°C

≥15

4

500°C

≥15

0-4
c odporność na ciepło konwekcyjne - parametr ten podaje w jakim czasie rękawica ochronna może opóźniać przenikanie ciepła płomienia. Poziom wytrzymałości podawany jest tylko wówczas, gdy w przypadku palności (możliwość zapalenia) osiągany jest poziom 3 lub 4 0-4
d odporność na promieniowanie cieplne - parametr ten podaje w jakim czasie rękawica ochronna może opóźniać przenikanie ciepła ze źródła promieniowania cieplnego. Poziom wytrzymałości jest podawany tylko wówczas, gdy w przypadku palności (możliwośc zapalenia) osiągany jest poziom 3 lub 4. 0-4
e małe rozpryski płynnego metalu - parametr ten informuje o liczbie kropel płynącego metalu, które są potrzebne do podniesienia temperatury wnętrza rękawicy ochronnej o 40°C. Poziom wytrzymałości jest podawany tylko wówczas, gdy w przypadku palności (możliwość zapalenia) osiągany jest poziom 3 lub 4. 0-4
f duże rozpryski metalu, przyjmuje wartości - parametr ten informuje o ilości płynnego metalu, która byłaby potrzebna do tego, aby uszkodzić folię PCW (symulującą ludzką skórę), rozpiętą za próbką materiału rękawicy. Badanie to przeprowadzane jest standardowo z użyciem innego metalu. Poziom wytrzymałości podawany jest tylko wówczas, gdy w przypadku palności (możliwość zapalenia) osiągany jest poziom 3 lub 4. 0-4
PN-EN 12477  

Rękawice ochronne dla spawaczy

Rękawice spawalnicze są zaliczane do kategorii II środków ochrony indywidualnej i chronią dłoń oraz przeguby pracownika podczas spawania. Norma stanowi połączenie kryteriów dotyczących testów rękawic, zawartych w normach PN-EN 388 oraz PN-EN 407. Zgodnie z EN 388, rękawica spawalnicza musi chronić użytkownika przed czynnikami mechanicznymi, takimi jak np. obtarcia, przecięcia oraz przekłucia. W świetle normy EN 407, rękawice spawalnicze muszę przede wszystkim zapewniać ochronę:
  • Rąk i nadgarstków przed drobnymi rozpryskami ciekłego metalu
  • Przed oparzeniem w wyniku krótkotrwałego kontaktu z rozgrzaną powierzchnią lub płomieniem
  • Przed ciepłem konwekcyjnym oraz promieniowaniem UV pochodzącym od łuku

Norma wprowadza podział rękawic spawalniczych ze względu na własności ochronne i ich manualność co motywuje do prawidłowego doboru rekawic spawalnicznych do odpowiedniej metody spawania i występujących zagrożeń. Dzielimy je na:

  • Rękawice spawalnicze Typu A (MIG/MAG i MMA) – spełniają wyższe wymogi dotyczące ochrony termicznej i mechanicznej ale kosztem ich manualności. Przeznaczone do wszystkich pozostałych procesów spawania a w szczególności spawania metodą MIG/MAG i MMA.
  • Rękawice spawalnicze Typu B (TIG) – do prac wymagających dużej zręczności np. spawanie metodą TIG. Wymagania dotyczące ochrony dla tych rękawic są spełnione na niższym poziomie.

Niektóre modele rękawic są sklasyfikowane jako Typ A/B. Oznacza to, iż spełniają one wymagania dla obu podanych wyżej typów.

Minimalne wymagania dla rekawic spawalniczych:

B - wymagana jest dobra chwytność, A - dla innych metod spawalniczych

Odporności na: Test według norm CE Minimalne wymagane w teście
EN12477-A EN12477-B
Ścieranie EN388 2 1
Przecięcie EN388 1 1
Rozdarcie EN388 2 1
Przebicie EN388 2 1
Palność EN407 3 2
Rezystancję cieplną EN407 1 1
Ciepło konwekcyjne EN407 2 0
Małe odpryski stopionego metalu EN407 3 2
Manualność / Zręczność EN420 1 4
PN-EN 659+A1  

Rękawice ochronne dla strażaków

Wymagania i metody badania rękawic ochronnych dla strażaków, stosowanych w normalnych warunkach akcji przeciwpożarowych, podczas prac związanych z przeszukiwaniem terenu i w czasie akcji ratowniczych

PN-EN 60903  

Rękawice ochronne chroniące przed porażeniem prądem elektrycznym

Robocze rękawice elektroizolacyjne przeznaczone są do ochrony rąk przed porażeniami prądem elektrycznym do 1kV przy pracach pod napieciem. Jeśli mamy do czynienia z wyższym napięciem, możliwe jest ich stosowanie jedynie jako sprzęt pomocniczy. Wyroby z materiału izolacyjnego wykorzystywane do prac pod napięciem podzielono na 6 klas, które różnią się od siebie właściwościami elektrycznymi. Każdej z tych klas odpowiada konkretna wartość napięcia probierczego. W normie podano wytyczne dotyczące zasad wyboru klasy rękawic w zależności od wartości napięcia nominalnego sieci.
  Klasy rękawic elektroizolacyjnych i odpowiadające im wartości napięcia probierczego Wartości maksymalne napięcia użytkowania rękawic
Klasa rękawic Napięcie probiercze (wartość skuteczna) [kV]
Badanie napięciem przemiennym
Napięcie probiercze (wartość średnia) [kV]
Badanie napięciem stałym
Napięcie przemienne Napięcie stałe
00 2,5 4 0,5 0,75
0 5 10 1 1,5
1 10 20 7,5 11,25
2 20 30 17 25,5
3 30 40 26,5 39,75
4 40 60 36 54
Wyróżnia się pięć kategorii rękawic do prac pod napięciem, w zależności od ich właściwości specjalnych:
  • kategoria A – rękawice odporne na działanie kwasu,
  • kategoria H – rękawice odporne na działanie oleju,
  • kategoria Z – rękawice odporne na działanie ozonu,
  • kategoria R – rękawice odporne na działanie kwasu, oleju, ozonu,
  • kategoria C - rękawice odporne na działanie skrajnie niskiej temperatury.

PN-EN 1149-1

PN-EN 1149-3

 

Rękawice antyelektrostatyczne - Rękawice ochronne do prac w środowisku zagrożonym wybuchem

Urzytkowanie rekawic ma na celu zapobiegnięcie powstawania iskier mogących doprowadzić do powstawania pożaru i wybuchu. Normy tej nie stosuje się w przypadku napięć występujących w sieci.

Część 1: Metoda badania rezystywności powierzchniowej
Określono metodę badania materiałów przeznaczonych do wyrobu odzieży ochronnej (lub rękawic), rozpraszającej ładunek elektrostatyczny, w celu zapobieżenia wyładowaniom zdolnym do zainicjowania zapłonu. Niniejszej metody badania nie stosuje się do materiałów używanych do produkcji odzieży ochronnej lub rękawic, chroniących przed napięciami sieci zasilających.

Część 3: Metody badań do pomiaru zaniku ładunku. Podano metody badania procesu odpływu ładunku elektrostatycznego z powierzchni materiału odzieży. Określone metody badań znajdują zastosowanie w odniesieniu do wszelkich materiałów, włączając materiały jednorodne i niejednorodne, zawierające włókna przewodzące powierzchniowo oraz włókna z rdzeniem przewodzącym

Stosowanie rekawic antyelektrostatycznych stanowi czesc wytycznych ATEX

PN-EN 16350  

Rękawice ochronne elektrostatyczne (wymagania dodatkowe)

Dodatkowe wymagania dotyczące rękawic ochronnych, które są użytkowane w obszarach, gdzie są bądź mogą być obecne strefy łatwopalne lub zagrożone wybuchem (patrz IEC 60079-32-1). W normie określono metody badań i wymagania dotyczące wykonania, oznakowania i informacji dla rękawic ochronnych, o działaniu rozpraszającym w celu zminimalizowania ryzyka wybuchu.
Niniejsza norma nie obejmuje:
- ochrony urządzeń elektronicznych,
- ochrony przed napięciem sieci elektrycznej,
- izolacyjnych, ochronnych rękawic do prac pod napięciem (EN 60903:2003),
- rękawic ochronnych dla spawaczy (EN 12477:2001+A1:2005)
Wymagania mogą być niewystarczające dla warunków atmosfery łatwopalnej, wzbogaconej w tlen. Zaleca się, aby niniejsza norma była stosowana z normami odpowiednimi dla zagrożeń, dla których są przeznaczone rękawice.

Antystatyczne rękawice rozpraszające typu A przeznaczone są do stosowania w atmosferze:

  • Temperatura powietrza 23 ± 2 oC, wilgotność względna 25% ± 4%
  • Rezystencja skośna powinna wynosić <1,0 x 108Ω.

Antystatyczne rękawice rozpraszające typu B przeznaczone są do stosowania w atmosferze:

  • Temperatura powietrza 23 ± 2 oC, wilgotność względna 50% ± 4%
  • Rezystencja skośna powinna wynosić <1,0 x 108Ω.

UWAGA Rękawice ochronne o działaniu rozpraszającym są skuteczne tylko wówczas, jeśli użytkownik jest uziemiony poprzez opór niższy od 10^8 Ω.

PN-EN 61340-5-3  

Rękawice ESD - Rękawice ochronne chroniące przyrządy elektroniczne przed elektrycznością statyczną

Norma określa właściwości ochronne przed elektrycznością statyczną opakowań, wymagane do ochrony przyrządów wrażliwych na wyładowania elektrostatyczne (ESDS), na wszystkich etapach produkcji, poprawek/konserwacji, transportu i magazynowania. Podano metody badań odnoszące się do oceny opakowań i materiałów do pakowania tych wyrobów oraz do właściwości materiałów. Podane zostały wartości graniczne parametrów.
Norma nie uwzględnia ochrony przed zakłóceniami elektromagnetycznymi (EMI), impulsami elektromagnetycznymi (EMP) oraz ochrony materiałów lotnych.

PN-EN 455  

Rękawice medyczne do jednorazowego użytku

PN-EN 455-1+A1:2022-07
Część 1: Wymagania i badania na nieobecność dziur
 
PN-EN 455-2:2015-07
Część 2: Wymagania i badania dotyczące właściwości fizycznych
Wymagania i podano metody badań właściwości fizycznych rękawic medycznych jednorazowego użytku (tj. rękawic chirurgicznych i rękawic diagnostycznych/zabiegowych) w celu zagwarantowania, że zapewniają one i utrzymują w czasie użytkowania odpowiedni poziom ochrony przed wzajemnym zakażeniem i zanieczyszczeniem zarówno pacjenta, jak i użytkownika. W niniejszej normie nie określono wielkości partii. Zwraca się uwagę na trudności, które mogą być związane z dystrybucją i kontrolą bardzo dużych partii. Zalecana maksymalna wielkość indywidualnej partii dla produkcji wynosi 500 000
 
PN-EN 455-3:2015-07
Część 3: Wymagania i badania w ocenie biologicznej
W tej części EN 455 określono wymagania dotyczące oceny bezpieczeństwa biologicznego rękawic medycznych jednorazowego użytku. Podano wymagania dotyczące oznakowania oraz ujawniania informacji o zastosowanych metodach badania.
 
PN-EN 455-4:2010
Część 4: Wymagania i badania dotyczące wyznaczania okresu trwałości
Wymagania i metoda badania rękawic medycznych (tj. rękawic chirurgicznych i diagnostycznych/zabiegowych) do jednorazowego użytku, w celu wyznaczenia okresu trwałości wyrobu tak, jak wymaga się tego w Dyrektywie Rady 93/42/EWG o wyrobach medycznych. Zakres niniejszej normy nie obejmuje wzorów znajdujących się na rynku w dniu jej publikacji. Jednakże, radzi się wytwórcy niemającemu danych z badań w czasie rzeczywistym w formie zgodnej z niniejszą normą i w temperaturach zgodnych z wymaganiami miejscowych władz nadzorczych, odpowiednich do zweryfikowania deklarowanego okresu trwałości, aby w czasie, gdy niniejsza norma została opublikowana, postępował według niniejszej normy
PN-EN 374  

Rękawice chroniące przed zagrożeniami chemicznymi i bakteriologicznymi

PN-EN 374-1  

Rękawice ochronne chroniące przed niewielkimi zagrożeniami chemicznymi i mikroorganizmami

Terminologia i wymagania dotyczące skuteczności w zakresie ryzyka chemicznego
Zakres
Wymagania dla rękawic ochronnych, które przeznaczone są do ochrony użytkownika przed niebezpiecznymi substancjami chemicznymi, oraz zdefiniowano stosowane terminy.
UWAGA Jeśli celem jest zapewnienie innych cech ochronnych, np. przed zagrożeniami mechanicznymi, zagrożeniami termicznymi, rozproszeniem elektrostatycznym itd., mają dodatkowo zastosowanie właściwe normy. Więcej informacji o normach dotyczących rękawic ochronnych znajduje się w EN 420.
PN-EN 374-2  

Rękawice ochronne chroniące przed zagrożeniami bakteriologicznymi

Określono metodę badań odporności na przenikanie dla rękawic chroniących przed niebezpiecznymi substancjami chemicznymi i/lub mikroorganizmami.

PN-EN 16523-1  

Rękawice ochronne chroniące przed czynnikami chemicznymi w warunkach ciągłego kontaktu.

Norma zastepuje normę PN-EN 374-3

Część 1: Przenikanie potencjalnie niebezpiecznych ciekłych substancji chemicznych w warunkach ciągłego kontaktu
W Normie określono metodę badania odporności materiałów odzieży ochronnej, rękawic ochronnych i obuwia ochronnego na przenikanie potencjalnie niebezpiecznych ciekłych substancji chemicznych w warunkach ciągłego kontaktu. Niniejsza metoda badania jest odpowiednia do oceny ochrony przed ciekłymi substancjami chemicznymi, które mogą być zbierane jedynie przez ciekłe lub gazowe media zbierające. Niniejsza metoda badania nie jest odpowiednia do oceny mieszanin substancji chemicznych, z wyjątkiem roztworów wodnych. Normę stosuje się wraz ze specyfikacjami podanymi w normach wyrobów (na przykład EN ISO 374-1:2016 dla rękawic), gdzie określono następujące informacje:

  • każdą obróbkę wstępną;
  • szczegóły dotyczące pobierania próbek (miejsce pobrania, wymiary, liczba);
  • powiązane poziomy skuteczności.
PN-EN ISO 374-5    

Rękawice chroniące przed mikroorganizmami

Rękawice chroniące przed niebezpiecznymi substancjami chemicznymi i mikroorganizmami Część 5: Terminologia i wymagania dotyczące ryzyka przenikania mikroorganizmów
W Normie określono metodę badania odporności na przenikanie rękawic chroniących przed mikroorganizmami.
UWAGA Jeśli inne właściwości ochronne powinny być wymagane, np. ochrona przez zagrożeniami chemicznymi, mechanicznymi, termicznymi, wyładowaniami elektrostatycznymi itp., zaleca się stosować odpowiednie normy, zawierające określone wymagania np. EN 374-1, EN 388, EN 407, EN 16350 itp.

WE 1935/2004

Rękawice ochronne używane przy kontakcie z żywnością.

Materiały i wyroby przeznaczone do kontaktu z żywnością muszą spełniać wymagania Rozporządzenia (WE) nr 1935/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 27 października 2004 w sprawie materiałów i wyrobów przeznaczonych do kontaktu z żywnością. Rozporządzenie (w formie zmiany rozporządzenia) (WE) Nr 10/2011 z dnia 14 stycznia 2011.
W jakimkolwiek przypadku wyroby te nie mogą powodować przenikania do żywności substancji w ilościach, które mogą: stanowić zagrożenie dla zdrowia człowieka, powodować niemożliwe do przyjęcia zmiany w składzie takiej żywności lub powodować pogorszenie jej cech organoleptycznych. Do materiałów i wyrobów, które w chwili wprowadzania do obrotu nie weszły jeszcze w kontakt z żywnością, dołącza się symbol, którego wzór przedstawia kieliszek i widelec.

PN-EN ISO 10819  

Rękawice ochronne chroniące przed ryzykiem, spowodowanym przez drgania (wibrację)

Zgodnie z ISO 10819, kryteria redukcji drgań dla rękawicy antywibracyjnej wynoszą:

  • TRM <1,0 (TRM = ogólna transmisyjność wibracji z wykorzystaniem widma zwanego „M” [31,5 Hz-200 Hz])
  • TRH <0,6 (TRH = ogólna transmisyjność przy zastosowaniu widma zwanego „H” [200 Hz - 1 kHz])

Wymagania te wskazują, że w średnim zakresie częstotliwości rękawica antywibracyjna nie może zwiększać wibracji. W zakresie wysokich częstotliwości ogólnym efektem rękawicy musi być zmniejszenie wibracji ważonej częstotliwości o co najmniej 40%.
Ten standard wymaga również, aby sprężysty lub tłumiący wibracje materiał musiał być umieszczony w dłoni rękawicy, na pełnym palcu i na kciukach.

Urazami, które mogą wystąpić w wyniku narażenia na wibracje mechaniczne i wstrząsy, są blanszowanie palców, skurcze, drętwienie oraz utrata koordynacji i zręczności. Objawy nasilają się w niskich temperaturach i mogą trwać od pięciu do 15 minut. Ten coraz bardziej wyniszczający stan może uniemożliwić pracownikom, aw skrajnych przypadkach doprowadzić do amputacji kończyn.
Aby zminimalizować ryzyko urazów, w szczególności wystąpienia zespołu wibracji ręka-ramię (HAVS), należy rozważyć następujące opcje: obniżyć wartość działania narażenia na wibracje (EAV) lub wartość graniczną narażenia (ELV); nosić rękawice antywibracyjne; lub skrócić czas ekspozycji na wibracje, opracowując bardziej wydajne procesy lub wprowadzając rotację zadań.

PN-EN 421  

Rękawice ochronne chroniące przed promieniowaniem jonizującym i skażeniami promieniotwórczymi

Wymagania oraz metody badania rękawic ochronnych przed promieniowaniem jonizującym oraz skażeniami promieniotwórczymi. Norma dotyczy rękawic oferowanych do ochrony dłoni oraz innych części rąk i ramion. Wymagania według normy są stosowane również do rękawic montowanych na stałe w szczelnych komorach, w których występują skażenia promieniotwórcze.

Ansell EN 388 - Rękawice chroniące przed zagrożeniami mechanicznymi

Norma EN 388:2003 została zastąpiona nową normą EN 388:2016 (PN-EN 388:2017-02), która w założeniu ma lepiej odzwierciedlać przydatność rękawic ochronnych w rzeczywistych warunkach pracy. 


Nowa norma EN ISO 374 dot. ochrony przed substancjami chemicznymi

Nowa norma EN ISO 374 dot. ochrony przed substancjami chemicznymi

Dobór rękawic ochronnych

Przy wyborze rękawic ochronnych należy przeprowadzić analizę zagrożeń i uwzględnić przede wszystkim następujące czynniki:

  • stopień narażenia rąk pracowników na działanie czynnika szkodliwego (ciężkość urazów),
  • rodzaj wykonywanej pracy (np.: prace proste, prace wymagające lub nie wymagające precyzji i dobrego chwytu) - oprócz własności ochronnych należy wziąć pod uwagę komfort użytkowania, czucie palców i chwytność,
  • rodzaj zagrożeń występujących na stanowisku pracy
    • zagrożenia mechaniaczne - przecięcie, przekłucie lub otarcie naskórka,
  • intensywność danego czynnika szkodliwego
    • zagrożenia mechaniczne - rodzaj obsługiwanego narzędzia, przemieszczanego przedmiotu – ręczny nóż, nóż elektryczny lub pilarka łańcuchowa, przedmiot o ostrej krawędzi).